WORKSHOP: Χαρτογραφήσεις Κειμένου: Locus Solus

http://outoftheboxintermedia.org/

Workshop: Textual Mappings: Locus Solus at the University of Thessaly


As part of the production of Locus Solus by Out of the Box Intermedia

Co-organised by Aspasia Kouzoupi, University of Thessaly, Tutor http://www.arch.uth.gr/en/ and Sozita Goudouna, Artistic Director, Out of the Box Intermedia, PhD University of London.


Χαρτογραφήσεις Κειμένου: Locus Solus
Στο πλαίσιο της παραγωγής Locus Solus απο την Out of the Box Intermedia


Συνδιοργάνωση

Ασπασία Κουζούπη: Αρχιτέκτων, MAS.ETH urban landscape architect, Διδάσκουσα ΤΑΜ/ΠΘ

Σωζήτα Γκουντούνα: Καλλιτεχνική διευθύντρια Οut of the box Ιntermedia, PhD στην αισθητική
http://www.outoftheboxintermedia.org

Διδακτική Ομάδα

Μαρία Παπαδημητρίου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΤΑΜ/ ΠΘ
http://www.tama.gr/ 

Ιορδάνης Στυλίδης, Λέκτορας ΤΑΜ /ΠΘ
http://www.arch.uth.gr/gr/ 

Ιερώνυμος Ζωιδάκης, PhD βιοχημικός, Ακαδημία Αθηνών
http://www.bioacademy.gr 

Δευτέρα 22/03-12:00-17:00

Τρίτη  23/03-13:00-17:00

Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Αίθουσα Α 

Locus Solus : Μοναδικός ή/και Μοναχικός Τόπος

Με βάση την οπτική της υποκειμενικότητας της ανάγνωσης και της χαρτογράφησης, οι φοιτητές καλούνται να προσεγγίσουν το κείμενο της νουβέλας Locus Solus, του Raymond Roussel (1914) .

Πρόκειται για ένα κείμενο με ενδελεχείς περιγραφές τόσο χώρων όσο και κατασκευών, εφευρέσεων, ευρημάτων, που αναπτύσσονται ως περιγραφές των εκθεμάτων στον αχανή κήπο ενός συλλέκτη/εφευρέτη. 

Στο Locus Solus ο Raymond Roussel αριστοτεχνικά συσχετίζει την δομή των χωρικών κατασκευών με εξονυχιστικές λεπτομέρειες και στοιχεία που αφορούν την κάθε πτυχή της ιστορίας κάθε μέρους/εξαρτήματος της κάθε κατασκευασμένης ενότητας.

Η λογική του λαβυρίνθου παράλληλα και σε αντίστιξη με την λογική του «κήπου των θαυμάτων» ή του «cabinet des curiosités»  , συντίθεται από την περιγραφή γραναζιών της κάθε υπό-ενότητας.

Οι φοιτητές καλούνται να χαρτογραφήσουν μέρη-ενότητες ή κεφάλαια της νουβέλας, συσχετίζοντας και διερευνώντας με κείμενα-σχέδια και κατασκευές, σημεία του κειμένου που τους ενδιαφέρουν.

Καλούνται εν μέρει να υλοποιήσουν και κυρίως να εξιχνιάσουν τμήματα του αξιοπερίεργου και συχνά εκτός πραγματικότητας ιδιωματικού τόπου του Locus Solus.

Το workshop αυτό θα λειτουργήσει ως έναρξη επαφής με το κείμενο Locus Solus, και ως έναρξη του προβληματισμού πάνω στην χαρτογράφησή του, άρα και έναρξη των κατασκευών. 


Παράλληλα λειτουργεί το blog:

http://locussolusworkshop.blogspot.com

προκειμένου οι φοιτητές να μπορέσουν να προχωρήσουν ανεξάρτητα αλλά και οργανωμένα τις προτάσεις τους, οι οποίες θα εκτεθούν στα πλαίσια της πολυσχιδούς  έκθεσης Locus Solus στο Μουσείο Μπενάκη τον Σεπτέμβριο του 2010, στην οποία λαμβάνουν μέρος εικαστικοί, χορογράφοι, αρχιτέκτονες,... , από 11 διαφορετικές χώρες

 http://outoftheboxintermedia.org/ 

LOCUS SOLUS

Locus Solus is a site-responsive and performance-based installation project and is the result of a collaboration between two university schools, research institutes, museums and artists from nine different countries. It aims to form a dialogue of practice-based research with architects, visual and sound artists, dancers, choreographers, actors, stage designers, video artists, researchers, writers and playwrights. Following its successful presentation at a number of leading European cultural events, Locus Solus will be presented in Athens on the 13th of September until th 29th at the Benaki Museum Athens.
Based on the proto-Surrealist novel Locus Solus (Solitary or Unique Place, 1914) by Raymond Roussel, in which a scientist and inventor, Martial Canterel, has invited a group of colleagues to visit the park of his country estate near Paris, called 'Locus Solus', the project formulates a framework for thinking about 'ideal' and 'real' space. On account of its form and content, the novel provides the canvas for experimentation on the intersection of different mediums leading to a project that cannot be characterised as theatre nor as an exhibition.
A series of workshops for students will also be organised as part of Locus Solus. The workshops investigate points of intersection (connections, linkages, overlaps) between Roussel's Locus Solus and the public domain of the city and focus on the relationships between 'private/solitary' and 'public' space. They are open to students and researchers from schools of architecture and visual art departments.


http://www.britishcouncil.org/greece-arts-and-culture-locus-solus.htm 

Το Locus Solus είναι ένα πρόγραμμα που συνδυάζει τις παραστατικές με τις εικαστικές τέχνες και είναι σχεδιασμένο αποκλειστικά για τις ιδιαιτερότητες των εκάστοτε χώρων που το φιλοξενούν. Βασίζεται στη συνεργασία δύο πανεπιστημιακών σχολών, ερευνητικών ινστιτούτων, μουσείων και καλλιτεχνών από εννέα χώρες και αποβλέπει στην καλλιέργεια ενός ερευνητικού διαλόγου ανάμεσα σε αρχιτέκτονες, χορευτές, χορογράφους, ηθοποιούς, σκηνογράφους, ερευνητές, συγγραφείς, δραματουργούς και καλλιτέχνες από τους χώρους των εικαστικών, του ήχου και του βίντεο.

Το Locus Solus, ύστερα από πετυχημένη παρουσία σε πολιτιστικά γεγονότα της Ευρώπης, θα παρουσιαστεί, στις 13 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Μπενάκη. 

Εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρέϊμοντ Ρουσσέλ (1914), στο οποίο ένας εξέχοντας επιστήμονας και εφευρέτης, ο Martial Canterel, προσκαλεί μια ομάδα συναδέλφων του να επισκεφθούν το πάρκο του εξοχικού του κοντά στο Παρίσι, το «Locus Solus» δημιουργεί ένα πλαίσιο στοχασμού σχετικά με τον «ιδανικό» και τον «πραγματικό» χώρο. Το «Locus Solus», λόγω της δομής και του περιεχομένου του, προσφέρει ένα ιδανικό πλαίσιο πειραματισμού για τη συνεύρεση διαφορετικών μέσων έκφρασης, οδηγώντας σε ένα αποτέλεσμα το οποίο δε μπορεί να χαρακτηριστεί ακριβως ούτε ως θέατρο αλλά ούτε και ως έκθεση.

Στο πλαίσιο του Locus Solus θα πραγματοποιηθούν παράλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα που θα απευθύνονται σε σπουδαστές αρχιτεκτονικής και εικαστικών τεχνών και θα διερευνούν τη σχέση ιδιωτικού και δημόσιου χώρου.

ΔΟΜΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Δομή Μαθήματος της διοργάνωσης του workshop:

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟ ΕΤΟΣ 2008-2009

5^Ο ΕΞΑΜΗΝΟ

ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΙIa

ΔΙΔΑΣΚΟΥΣΑ : Ασπασία Κουζούπη

Αντικείμενο

Η ειδική σύνθεση ΙIa ή «Προσεγγίσεις Τοπίων», εστιάζεται στην δυναμική των υποκειμενικών αναγνώσεων του τοπίου από τους φοιτητές αρχιτεκτονικής. Οι διαδικασίες/διεργασίες προσέγγισης του τοπίου αντιμετωπίζονται ως η γενεσιουργός αρχή των προβληματικών του σχεδιασμού, αποτελώντας την κινητήριο δύναμη του μαθήματος αυτού.

Προβληματικές

Η υποκειμενικότητα της κάθε προσέγγισης ενός τοπίου είναι η βάση της υποκειμενικότητας των δυνάμει αποδόσεών του και κατ’ επέκταση και των χαρτογραφήσεών του. Φωτογραφικές, εικονογραφικές, λογοτεχνικές αποδόσεις, αλλά και κάθε είδους ντοκουμέντα που αφορούν ένα τοπίο περιγράφοντάς το είναι αναπόδραστα υποκειμενικά. Η θέση αυτή είναι που ανοίγει τον δρόμο για την αντιμετώπιση της διαδικασίας χαρτογράφησης ενός τοπίου από ομάδες φοιτητών ως συνθετική διαδικασία.

Η έννοια του χάρτη, ως νοητικό σχήμα προς προσέγγιση από τους φοιτητές, επεκτείνεται από την γεωγραφική, τοπογραφική, ιστορική,… σημασία προς κατευθύνσεις που τείνουν να συναντήσουν την βιωματική εμπειρία. Για τον λόγο αυτό η μετάβαση και περιήγηση του κάθε ένα από τους φοιτητές μέσα στο τοπίο που θα εξετάζεται είναι απαραίτητο να συμβεί περισσότερες φορές, και κατά βάση με την συμμετοχή τους στις ομαδικές επισκέψεις στην περιοχή.   

Μέσα και ανάμεσα σε αυτές τις επισκέψεις στο τοπίο της έρευνας, οι φοιτητές καλούνται να τοποθετήσουν τον εαυτό τους και την πρότασή τους ανάγνωσης του τοπίου στο εσωτερικό του τοπίου; περισσότερο από παρατηρητές, ως συμμέτοχοι στην κατανόηση και την επανα-ανάγνωσή του.

Στόχοι

Η συγκρότηση υποκειμενικών εργαλείων ανάγνωσης του τοπίου από τον κάθε φοιτητή. Η έκφραση διακριτών οπτικών απέναντι στο τοπίο τις οποίες συγκροτεί η κάθε φοιτητική ομάδα εργασίας, με τρόπο τελικά σαφή και αναγνώσιμο.

 

Κατά την διάρκεια του  εαρινού αυτού εξαμήνου, το μάθημα παροτρύνει τους φοιτητές να ερευνήσουν και την προοπτική σύνδεσης του χάρτη που συλλαμβάνουν ως υποκειμενικό αντιπρόσωπο της σχέσης τους με το προς μελέτη  τοπίο, με το ίδιο αυτό τοπίο. Μέσω μικρό-παρεμβάσεων σε κλίμακα 1προς1 που θα κληθούν να χωροθετήσουν in situ. Οι κατασκευές προτείνεται να γίνουν στο εργαστήριο κατασκευών του ΤΑΜ, έχοντας ως προϋπόθεση την ένταξή τους σε συγκεκριμένα σημεία της περιοχής μελέτης.

LOCUS SOLUS ΧΩΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ 
ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ LOCUS SOLUS 

ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΠΛΑΤΩΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΕΔΡΩΝ 

As an ongoing three-year practice based research project, Locus Solus is transformed every time it is presented. These shifts are used as a scenografic practice that generates critical points of view, concerning scenographic materials, these site-responsive works challenge the working practices of set, costume, lighting, sound and video designers.

The first presentation of this modular project took place in London in April 2009 at the Shunt Vaults. The production sought to present issues involving private (solitary) and public space hence it dealt with space, in terms of its physical transformation, through the movement of both the spectators and the performers. The overall effect was a live exhibition. These procedural acoustic and visual installations were constructed by the architects, the visual artists and the scenographers remained "in situ," and were only transformed during the interaction with the performers for the actual performance.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ P.S GROUP: ΛΙΝΑ ΔΗΜΑ, ΖΩΗ ΛΑΓΚΗ, ΓΙΩΡΓΗΣ ΝΟΥΚΑΚΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ

The final stage of the project involves experimentation with the use of space and digital media, based on geometry and Roussel’s fascination with it. The notion of "Spaces within Spaces," as an architectural and scenographic material, in conjunction with spatial research into the notion of the “mise en abyme,” are investigated in Locus Solus, with regard to their relationship with the Platonic solids. In the visual arts, a containment of an entity within another identical entity or when an image is placed into itself repetively, image of an image creates the effect of “mise en abyme” which literally means "to put something into infinity," the same is applicable in narration, when a story is told within a story. As a scenographic material, the Platonic solids can generate an analogous effect.  In geometry, a Platonic solid is a convex polyhedron that is regular, in the sense of a regular polygon. Specifically, the faces of a Platonic solid are congruent regular polygons, with the same number of faces meeting at each vertex; thus, all its edges are congruent, as are its vertices and angles. There are five Platonic solids Tetrahedron, Cube of Hexahedron, Octahedron, Dodecahedron, Icosahedron.

- Platonic Solids, Designed by P. S Group -

By entering the platonic solids (rooms), the viewers go through Canterel’s world, the form of their promenade is based on the palindromic structure, a form similar to the labyrinth. The objects-marvels on tour expose themselves, gradually, to the viewer. Danton’s head is followed by a small dirigible called the ‘demoiselle’, with several delicate instruments attached, African mud sculptures lead to a hoard of teeth in a range of colors, and a half-finished mosaic. By entering the physical boundaries of the Platonic solids, in the spaces within spaces, the threshold between reality and illusion is expanded, perception shifts. These marvels might be real or light rays bent to produce a displaced image of distant objects, everything is at a standstill, yet everything is always happening all over again [1].

[1] See Alain Robbe-Grillet in Ashbery, John. Other Traditions. Harvard University Press, 2000: 67.

- P. S Group: L. Dima, Z. Langi, Y. Noukakis, D. Stamatiou -

LOCUS SOLUS: ΧΩΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ-ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

ΧΩΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ 
ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ LOCUS SOLUS ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΚΩΣΤΑΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ  

THE METAMORPHOSIS AND THE LABYRINTH 

The instruments, stage settings, performances and skills exercise two great mythical functions for Roussel: those of joining and discovery.

To join beings across the greatest distances of the cosmos (the earthworm and the musician, the rooster and the writer the heart of the loaf of bread and marble, tarot cards and phosphorus); to join incompatible elements (the water line and the thread of material, chance and the rules, infirmity and virtuosity, puffs of smoke and the mass of a sculpture); to join beyond any conceivable dimension ranges of sizes without relation (scenes carved in grape seeds; musical mechanisms hidden in the thickness of tarot cards). But also to rediscover a vanished past (a lost final act of Romeo and Juliet), a treasure (that of Hello), the secret of a birth (Sirdah), the author of a crime (Rul or the soldier struck by a bolt from the red sun of Tsar Alexis), a lost formula (Vascondy's metallic lace), a fortune (Roland de Mandebourg), or reason (by a return of the past in the sudden cure of Seal-Kor or in the progressive one of Lucius Egroizard). Most of the time to Join and to Rediscover are the two mythic aspects of one and the same figure. Canterel's corpses treated with ressurectine join life and death by recreating the past exactly.

Inside the great brilliant crystal where Roussel's dream float, there are the figures which join (the tresses-harp, the cat-fish, the harnessed sea horses) and those which are discoveries (Danton's still-talkative head, the figures of divers going up and down preserving fragments of history or legend, the harness which recreates the chariot of the rising sun) ; and then between the one and the other a violent short circuit: a catfish electifies Danton's brain to make him repeat his old speech. In these games imitation has a privileged place. Ot's the most efficient by which joining is identified with discovery. Whatever imitates in fact crosses the world, the substance of beings, the hierarchy of species to arrive at the place of the original and rediscover in  itself the truth of this other being.

Louise Montalescot's machine with the tagle of its electric wires joins the great living forest to the genius of the painter by the automatic movement of the wheel; and in doing this she rediscovers the very thing in front of which she is standing. It's as if she had joined so many differences between them only to rediscover the identity of the duplicate.

Thus are constructed and crisscrossed the mechanical figures of the two great mythic spaces so often explored by Western imagination: space that is rigid and forbidden, surrounding the quest, the return, and the treasure (that’s the geography of the Argonauts and of the Labyrinth); and the other space- communicating polymorphous, continuous, and irreversible-of the metamorphosis, that is to say, of the visible transformation of instantly crossed distances, of strange affinities, of symbol replacements (the place of the human beast). But it must be remembered that it’s the Minotaur who watches within Daedalus’ palace, and after the long corridors; he is the last challenge on the return journey, the palace which imprisons him, protects him, was built for him, manifests externally his mixed monstrous nature. On Ejur Square as in Canterel’s garden, Roussel has erected minuscule labyrinths watched over by circus Minotaurs, but where it is a question of the fate and death of men.Michel Leiris once again said it: “By Joining apparently gratuitous elements, which he himself was not wary of, he created real myths,”

The metamorphosis, with all of its related figures, occurs in Impressions d’ Afrique and Locus Solus according to a set number of rules which are evident. To my knowledge there is one sequence of metamorphoses in the category of magical spells: it’s the story of Ursula, the Huron, and the villains of lake Ontario, who are under a spell (it’s a system of magical punishment which takes on the image of a symbolic moral value, and in which the sentence lasts until the moment of freedom, at the same time predetermined but uncertain). Aside from the episode, there are no mice transformed into coachmen, nor pumpkins becoming coaches. But rather,  the juxtaposition within a single form of two orders of beings not close in the hierarchy which must cross a whole intermediary gamut in order to be joined. 

Michel Foucault, The Death and the Labyrinth, Continuum, London, 1986: 81-83

Locus Solus στο Βυζαντινό Μουσείο

Ενα πρόγραμμα που συνδυάζει τις παραστατικές με τις εικαστικές τέχνες

Του Ματθαιου Τσιμιτακη


Στον περίβολο του Βυζαντινού Μουσείου έχει στηθεί ένας σκοτεινός κύβος πάνω στον οποίο προβάλλονται γεωμετρικές φόρμες. Λίγο πιο κάτω, μια περφόρμερ παίζει με τις εκφράσεις που προβάλλει στο πρόσωπό της ένας προτζέκτορας. Οι θεατές παίρνουν με τη σειρά τον μαρκαδόρο και ζωγραφίζουν πάνω σε ένα λευκό χαρτί. Πιο δίπλα ένας τεχνητός κήπος ενεργοποιεί ένα σύστημα από αλυσίδες κάθε φορά που κάποιος ποτίζει μια γλάστρα θυμίζοντας «αναγεννησιακό μηχανικό κήπο». Και στην απέναντι γωνία μια μικρή κατασκευή τρισδιάστατου θεάτρου σκιών παραπέμπει σε μια ιστοσελίδα, στην οποία γίνονται αναφορές στα ταξίδια του Γάλλου συγγραφέα των αρχών του 20ού αι. Raymond Roussel.
Πρόκειται για τον ενδιάμεσο σταθμό του ευρωπαϊκού καλλιτεχνικού ερευνητικού προγράμματος Locus Solus (τόπος μοναδικός ή μοναχικός) που παίρνει τον τίτλο του από το ομώνυμο φανταστικό μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Raymond Roussel. Το πρόγραμμα, που παίρνει τη μορφή εκθέσεων καθώς εξελίσσεται (είναι τριετές), παρουσιάστηκε το περασμένο Σάββατο στην Αθήνα, ακολουθώντας μια πρώτη έκθεση στο Λονδίνο την άνοιξη που μας πέρασε και προλογίζοντας τρεις ακόμα προγραμματισμένες, σε Μόσχα, Λονδίνο και Αθήνα όπου θα λάβει και την τελική του μορφή το ερχόμενο καλοκαίρι.
Καλλιτέχνες από εννέα χώρες σε συνεργασία με σχολές αρχιτεκτονικής, ερευνητικά ινστιτούτα και μουσεία επιχειρούν μια νέα προσέγγιση στο έργο του πρωτοσουρεαλιστή συγγραφέα Raymond Roussel, ο οποίος έζησε από το 1877 ώς το 1933 στη Γαλλία και επηρέασε τους σουρεαλιστές, ενώ έθεσε τις βάσεις για μια σειρά πειραματισμών που ακολούθησαν σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Στο μυθιστόρημα Locus Solus, ένας εξέχων επιστήμονας, ο Martial Canterel, προσκαλεί μια ομάδα συναδέλφων του να επισκεφθούν το πάρκο του εξοχικού του κοντά στο Παρίσι. Εκεί τους εκθέτει τις ιδιοφυείς εφευρέσεις του εντυπωσιακού εγκυκλοπαιδικού του πνεύματος. Μεταξύ άλλων τους παρουσιάζει ένα εργαλείο επισκευής δρόμων, το οποίο ενεργοποιείται από τη βροχή δημιουργώντας μωσαϊκά από ανθρώπινα δόντια. Ενα αχανές ενυδρείο εντός του οποίου μπορούν όμως να αναπνεύσουν, δύο χημικές ουσίες που κάνουν τα ανθρώπινα πτώματα να ζωντανεύουν και να αναπαριστούν τη σημαντικότερη στιγμή της ζωής τους κ. ο. κ.

Φανταστικές αφηγήσεις

Καθώς ξεδιπλώνονται στο μυθιστόρημα όλο και πιο εντυπωσιακά επιτεύγματα, το ίδιο συμβαίνει και με τη γραφή του Ρουσσέλ, μεταφέροντας τον αναγνώστη σε φανταστικές αφηγήσεις. Ο Ρουσσέλ επηρεασμένος από τον Ιούλιο Βερν δημιουργεί μια λαβυρινθώδη αφήγηση με υλικό τη φαντασίωση της επιστήμης της εποχής του, ενώ ταυτόχρονα ερευνά τα όριά της, σπάζοντάς την με αλλεπάλληλες παρενθέσεις και υπερβολές του φανταστικού.
Προσπάθησε ο ίδιος να παρουσιάσει το έργο του σε θεατρικό το 1914 μιας και τόσο η έννοια του χώρου, όσο και της οφθαλμαπάτης ήταν πολύ σημαντικές στο μυθιστόρημά του, όμως αποκόμισε μόνο τη χλεύη της Παρισινής διανόησης, η οποία δεν ήταν έτοιμη να τον συναντήσει.
Χρόνια αργότερα οι μεγαλύτεροι διανοητές του 20ού αιώνα, όπως οι Κοκτό, Μπρετόν, Κενώ, Ντυσάν, Τζακομέτι και ο Μισέλ Φουκό, ο οποίος στήριξε στο έργο του Ρουσσέλ το μοναδικό δοκίμιό του για τη λογοτεχνία «Ο θάνατος κι ο Λαβύρινθος», αποκατέστησαν την «αδικία» κατατάσσοντας το Locus Solus στα σημαντικότερα λογοτεχνικά κείμενα του 20ού αιώνα και τον Ρουσσέλ στους προπάτορες του καλλιτεχνικού πειραματισμού. «O Φουκό βρίσκει στο έργο του Ρουσσέλ έναν ολόκληρο κόσμο, η ενότητα του οποίου στηρίζεται στην έννοια του ορίου ή αλλιώς στη συνθήκη της παρένθεσης», παρατηρεί στον πρόλογο του δοκιμίου του Φουκό ο James Faubion.
Στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Locus Solus που διοργανώνει η ομάδα out of the box intermedia και η καλλιτεχνική διευθύντρια Σωζήτα Γκουντούνα, επιχειρείται η καλλιέργεια ενός ερευνητικού διαλόγου ανάμεσα σε αρχιτέκτονες, χορευτές, χορογράφους, ηθοποιούς, σκηνογράφους, ερευνητές, συγγραφείς, δραματουργούς και καλλιτέχνες από τους χώρους των εικαστικών, του ήχου και του βίντεο. «Πάνω στην επαναπροσέγγιση του έργου δημιουργείται ένα πεδίο διά καλλιτεχνικής και διεπιστημονικής έρευνας και στοχασμού σχετικά με τον “ιδανικό” και τον “πραγματικό» χώρο”, εξηγεί η Σωζήτα Γκουντούνα. «Το έργο του είναι πεζό, αλλά έχει γραφτεί και για το θέατρο. Η τεχνική της αφήγησης μέσα στην αφήγηση δίνει τη δυνατότητα διερεύνησης της αναπαράστασης, της αρχιτεκτονικής του χώρου, των ηχοτοπίων και της γλώσσας. Ετσι τα έργα που παρουσιάζονται ανήκουν κατά κύριο λόγο στις υβριδικές τέχνες και χρησιμοποιούν κατά κόρον νέες τεχνολογίες», συνεχίζει η ίδια.
Προκειμένου να προσεγγισθούν ζητήματα, όπως αυτό της οφθαλμαπάτης τον λόγο παίρνουν ασύρματα δίκτυα, τεχνολογίες επαυξημένης πραγματικότητας, τρισδιάστατες προβολές πάνω σε αντικείμενα, ζωντανό σινεμά κ. ά.
«Η μορφή της έκθεσης - εγκατάστασης - δρωμένου μεταλλάσσεται ανάλογα με την έρευνα και τον χώρο στον οποίο φιλοξενείται. Στο τέλος θα παρουσιάζεται μέσα στο μοντέλο ενός πλατωνικού πολύεδρου, εντός του οποίου θα κινούνται οι θεατές», εξηγεί η Σωζήτα Γκουντούνα.


Περισσότερες πληροφορίες: http: //www. outoftheboxintermedia.org/ 
http: //soluslocus. blogspot. com/

LOCUS SOLUS PRESENTATIONS

LOCUS SOLUS at Intersection: Intimacy and Spectacle, February 25 - 27, 2010.


Scenography Expanding 1: On Spectatorship
Symposium is organised by New Theatre Institute of Latvia and Prague Quadrennial.


Spaces within Spaces: Scenographic Practice in Locus Solus presented by Sozita Goudouna at Small Hall and Chamber Hall, New Riga Theatre in Latvia. 




http://www.intersection.cz/novinky/the-first-scenography-expanding-symposia-soon-in-riga-program-available/ 

LOCUS SOLUS    at the Fourth International Conference on The Arts in Society, Venice, Italy, 28-31 July 2009, in conjunction with the VENICE BIENNALE.

LOCUS SOLUS at The fifteenth PSI (Performance Studies International), Conference MISPERFORMANCE: Misfiring, Misfitting, Misreading will take place in Zagreb, Croatia, June 24 – 28 2009.

LOCUS SOLUS at The 10th International Conference of the Utopian Studies Society /Europe    University of Porto, Portugal, July, 2009.

LOCUS SOLUS at The TaPRA Theatre & Performance Research Association Conference at the University of Plymouth, the New Technologies for the Theatre and Performance Working Group, September, 2009.

LOCUS SOLUS at the Blending the Media. Art in the Theatre/ Theatre in the Arts Conference Gdansk Shakespearean Theatre, the University of Gdansk and the Adam Mickiewicz Institute, 1 - 5 August, 2009.

http://catalogue.psi15.com/4666/goudouna-sozita/

http://web.letras.up.pt/uss2009/ProvisionalProgramme.pdf

http://www.h-net.org/announce/show.cgi?ID=167114

http://a09.cgpublisher.com/proposals/21/index_html

http://docs.google.com/gview?a=v&q=cache:ynMK7c1eJAgJ:www.plymouth.ac.uk/files/extranet/docs/AAH/TaPRA_2009_final%2520schedule.pdf+sozita+tapra&hl=en&sig=AFQjCNHagCeIukLCwZQOOpgMJI1m02-g0Q

http://www.rhiz.eu/person-32283-en.html

www.wooloo.org/Sozita

http://www.vimeo.com/user1746675

http://www.artselector.com/users/sozita-goudouna

http://www.labforculture.org/en/users/site-users/site-members/sozita-goudouna/sozita-goudouna/out-of-the-box-intermedia-company

http://www.run-riot.com/node/%202495

http://www.shunt.co.uk/galleries.php?ev=865